Terminu „Art Deco” używa się do określenia tendencji w sztuce dekoracyjnej, zarówno użytkowej jak i stosowanej, która rozwijała się od początku XX wieku, a której szczyt przypadł na lata międzywojenne. Nurt przejawiał się głównie w sztuce zdobienia mebli, tkanin i ceramiki. Dbano o funkcjonalność przedmiotu, wysoką jakość jak również o możliwości produkcji przemysłowej.

W tym czasie meble miały prostą formę, często stosowano elementy kwadratowe i prostokątne. Stosowano ornamenty roślinne i kontrastujące kolory. Elementy zdobnicze wykorzystywano oszczędnie, najczęściej były to intarsje i inkrustacje, różnorodne barwienie. Meble wykonywano z drewna, ale pojawiały się też elementy z innych tworzyw jak metale, szkło, bakielit. W tym okresie produkowano sporo mebli biurowych i wypoczynkowych.